¿Emprendedores nun entornu hostil?
(El Fielato)
Ye un llugar común de políticos, periodistes y opinantes en xeneral la idega de que la solución a tóo ta nos emprendedores. Emprender ye un verbu d'usu mui matizáu ata fae unos años: emprender una carrera universitaria, emprender un viax, emprender la marcha haza'l más allá... Pero entós tratábase d'estudiantes, de viaxeros, de moribundios... Nun yeran emprendedores. Actualmente, solemos entender qu'un emprendedor ye una persona que tien la capacidá de descubrir ya identificar dalgún tipu d'oportunidá de negociu, pa lo qu'organiza una serie de recursos col fin de dar niciu a un proyeutu empresarial. Normalmente, l'emprendedor ocupa posiciones directives ya organizatives nel proyeutu, colo qu'asume una serie de riesgos, siendo mui notables los de caráuter financieru. Pa salir con bien del retu pon en xuegu la so capacidá d'innovación y la so orixinalidá.
Son varies las característiques que se consideren como definitories d'un emprendedor pero, ensín duldia, dos de les consideraes como fundamentales son la creatividá y la capacidá d'adaptación. La primera rellaciónase con ser capaz de pensar out of the box, ye dicir, ver más allá de les narices y alcontrar víes non triaes, fuera de los esquemes anquilosaos. La segunda permite, como ye normal nes andaderes nueves, saber modificar el rumbu sobro la marcha.
Pero tamién ye necesariu un entornu social ya institucional qu'estimule les nueves iniciatives, y non namás que con instrumentos d'aída financiera, sinón facilitando'l llabor y desburocratizando la vida económica. Eso ye, precisamente, lo que falta n'Asturies, una de les sociedaes más arcaiques del reinu y de la Unión Europea. Güei, como ayeri y como hai tiempu, los asturianos siguin collechando éxitos empresariales y profesionales fuera'l so país, lo que contrasta cola situación que dexen atrás.
Igual ye Asturies una de les principales heriedes d'un pensamientu unamunianu, cola so traxedia vacua ya'l so discursu anticientíficu, que, o ye incapaz de ver más allá de lo yá visto, o cree qu'abasta con copiar lo qu'otros fixeron y colo que tuvieron éxitu, ensín decatase de qu'esos otros habiten n'entornos mui distintos. Dicía'l filósofu l'atrasu y l'angustia relixosa que "inventen, pues, ellos, y nosotros aprovecharémonos de les sos invenciones; pues confío ya espero en que tarás convencíu, como lo toi yo, de que la lluz elléctrica alluma equí tan bien como ellí onde la inventaron". Pero, por exemplu, nos años cincuenta Bell malapenes cobró 50.000 dólares por dar la primera llicencia'l so inventu a una modesta empresa del vencíu Xapón que se llamana Sony. Pero ensín Sony posiblemente los transistores nun sedríen otra cosa qu'una curiosidá de llaboratoriu.
Nun ye raro que, de les vente o trenta mayores empresas d'Estados Uníos, sólo dos o tres existíen hai trenta años, tolo contrario qu'equí y que nel restu d'España. Por eso somos llíderes en facer infraestructures de tresporte, porque esi yera l'interés de la oligarquía de siempres, bancos y constructores, dinosaurios que representen más de la metada l'Ibex-35, y d'unos gobiernos propios d'otres époques qu'engrasen de contino les puertes xiratories.
Ye qu'ata la terminoloxía ye definitoria: lo que pa nós ye capital riesgo n'inglés ye venture capital. Ye entender l'emprendimientu como un riesgu frente a entendelo como una aventura, que, por cierto, ye pallabra llatina que procede de dexase llevar pol vientu.
